Innowacja odpowiada na potrzeby sprawnych intelektualnie dorosłych osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności fizycznej i/lub sensorycznej. Takie osoby potrzebują wsparcia w wykonywaniu codziennych aktywności. Równocześnie usługi asystenckie do których mają dostęp oparte są na wyręczaniu, nie na wspieraniu tej grupy. Dostęp do nich jest niewystarczający, a sam model świadczenia tego typu usług – archaiczny. Sprawia to, że często potrzeby osób niepełnosprawnych nie są zaspokojone. Innowacja wypełnia również lukę w której znalazły się osoby, które nie mieszkają z opiekunami i potrzebują stałego wsparcia, a jednocześnie są zbyt aktywne i samodzielne, żeby korzystać ze "standardowych" modeli wsparcia. Według szacunków innowatorów i innowatorek w tej sytuacji znajduje się 150–200 tysięcy Polek i Polaków.

Rozwiązanie polega na zapewnieniu dorosłym osobom z niepełnosprawnością fizyczną i/lub sensoryczną usług asystencji osobistej, czyli wsparcia w realizacji czynności związanych m.in. z: samoobsługą (np. higieną osobistą), przemieszczaniem się poza domem, prowadzeniem domu i wypełnianiem ról w rodzinie, podejmowaniem aktywności życiowej oraz komunikowaniem się z innymi ludźmi. Wsparcie osoby z niepełnosprawnością realizowane jest stale przez jednego, wybranego przez tę osobę asystenta lub asystentkę, na podstawie podpisanego kontraktu opisującego zakres wykonywanych usług i zasady ich organizacji. Asystent stara się jak najbardziej motywować osobę z niepełnosprawnością do podejmowania własnych decyzji, a jednocześnie działa tak, aby jego praca była jak najmniej widoczna dla osób trzecich.

Sprawni intelektualnie młodzi dorośli (18–35 lat) z dysfunkcjami narządu ruchu i/lub wzroku, utrudniającymi codzienne funkcjonowanie.

• Władze i organy samorządowe;

• ośrodki pomocy społecznej;

• organizacje wspierające aktywność osób z niepełnosprawnościami;

• pracodawcy wspierający osoby z niepełnosprawnościami;

• grupy nieformalne.

Podręcznik wdrażania usług asystencji osobistej.

Model pomógł osobom z niepełnosprawnościami przejąć odpowiedzialność za kształt relacji z asystentem bądź asystentką. Jednocześnie wdrożenie go dało wytchnienie najbliższym osoby z niepełnosprawnościami.

• Asystent lub asystentka osoby z niepełnosprawnością, która przeszła szkolenie w ramach modelu;

• koordynator usług asystenckich.

• Usługi asystencji osobistej realizowane są w miejscowościach, na terenie których zamieszkują klienci. Jeśli indywidualne zakresy usług przewidują wsparcie w podróżach i/lub działaniach realizowanych w innych miejscowościach, usługi są realizowane również tam;

• usługi są świadczone osobom posiadającym faktyczną zdolność werbalnego komunikowania się i zdolność do czynności prawnych;

• asystent zobowiązany jest do uczestniczenia w cyklicznych spotkaniach zespołu asystentów z udziałem koordynatora usług asystenckich, w celu wymiany informacji i doświadczeń oraz usprawnienia wzajemnej współpracy.